Hala Umudum Var Yüreğimde ki sızı hiç dinmeyecek biliyorum. Çünkü YOKSUN….. Şimdi uzun bir yolculuğa çıkmalıyım. Hiç görmediğim yerleri görmeliyim. Hiç tatmadığım yemeklerden tatmalıyım. Hiç giymediğim giysilerimi giyip sokağa atmalıyım kendimi. Mesela armonikamı alıp bir köşe başında güzel ezgiler çalmalıyım sabaha kadar. Çocuklarla mendil satmalıyım belki de. Ya da bir sahil kasabasına gidip oraya yerleşmeliyim. Güzel çiçekler yetiştirmeliyim bahçemde. Kiraz ağaçları dikmeliyim bahçeme. Begonyaları da unutmamalıyım. Güzel bir veranda yapmalıyım kendime. Ortaya en güzelinden fenerler asmalıyım gecemi aydınlatsın diye. Hiç görmediğim yerlerde lisanını bile bilmediğim insanlara seni anlatmalıyım.Hiç tatmadığım yemekleri tadıp, mutlaka senin tatman gerekenlerin listesini tutmalıyım.Hiç giymediğim giysileri giyip seni şaşırtmalıyım.Armonikamı sabaha kadar senin için çalmalıyım.Sattığım mendillere saklamalıyım gözyaşımı. Senin için gitmeliyim o sahil kasabasına. O güzel çiçeklere senin ismini vermeliyim. Begonyalar hep aynı kalacak çünkü biliyorum sırf isminden dolayı seviyorsun onları. O çok sevdiğin verandada bana şiir okuyacağın günleri beklemeliyim. Merak etme fenerler ne için diye. Dedim ya gecemi aydınlatsın diye asacağım onları. Ama sen gelince onlara da gerek kalmayacak sadece sen aydınlatacaksın beni…. Gittiğini bile bile bekleyeceğim seni. Çünkü hala seviyorum seni…
